-
1 pojedynek
-ku, -ki; instr sg - kiem; m* * *mi- nk-1. ( honorowy) duel, single combat; stoczyć pojedynek fight a duel (o kogoś/coś over sb/sth); wyzwać kogoś na pojedynek challenge sb to a duel.2. przen. (= rywalizacja) duel, contest, competition; pojedynek słowny battle of words.3. myśl. rogue.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedynek
-
2 pojedyn|ek
Ⅰ m anim. Myślis. lone boar Ⅱ m inanim. (G pojedynku) 1. Hist. (walka dwóch osób) duel- pojedynek na pistolety a dual of pistols- pojedynek rywali a duel between two rivals- wyzwać kogoś na pojedynek to challenge sb to a duel- zginąć w pojedynku to be killed in a duel- zabić w pojedynku to kill [sb] in a duel- walczyć w pojedynku to fight a duel2. daw. single combat (tournament) 3. Sport duel- pojedynek o tytuł mistrza świata a world championship duel, a duel for the world championship■ pojedynek na słowa verbal duelling; shouting match pot.- jestem zbyt zmęczony, żeby prowadzić pojedynnek na słowa I’m too tired for verbal duellingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedyn|ek
-
3 Duell
-
4 Zweikampf
-
5 herausfordern
heraus|fordernI. vtjdn zum Zweikampf/Duell \herausfordern wyzwać kogoś na pojedynek2) ( provozieren)jdn zu etw \herausfordern sprowokować kogoś do czegośII. vizu etw \herausfordern sprowokować do czegoś -
6 wyzywać
impf ⇒ wyzwać* * *wyzywać kogoś — to call sb names* * *ipf.- am -asz1. (= obrzucać wyzwiskami) call (sb) names.2. (= wzywać do walki) challenge, defy, dare; wyzywać kogoś na pojedynek challenge sb to a duel.ipf.1. (= obrzucać wyzwiskami siebie wzajemnie) call one another names.2. (= wzywać siebie wzajemnie do walki) challenge one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyzywać
-
7 wyzywać
См. также в других словарях:
pojedynek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. pojedyneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawny sposób załatwiania sprawy honorowej przez walkę dwóch przeciwników na białą lub palną broń w obecności sekundantów : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś … Słownik języka polskiego
pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… … Słownik języka polskiego
wyzywać – wyzwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na udeptaną ziemię {{/stl 13}}{{stl 7}} dawniej: wyzywać kogoś na pojedynek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzywaćam, wyzywaća, wyzywaćają, wyzywaćany {{/stl 8}}– wyzwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyzywaćzwę, wyzywaćzwie, wyzywaćzwij, wyzywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udeptać — dk IX, udeptaćpczę (udeptaćpcę), udeptaćpczesz (udeptaćpcesz), udepcz, udeptaćał, udeptaćany udeptywać ndk VIIIa, udeptaćtuję, udeptaćtujesz, udeptaćtuj, udeptaćywał, udeptaćywany «depcząc, chodząc po czymś ubić, wyrównać, zrównać, wygładzić coś» … Słownik języka polskiego
rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… … Słownik frazeologiczny
rzucić rękawicę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyzwać kogoś na pojedynek {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowokująco, wyzywająco sprzeciwiać się komuś (czemuś),… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udeptać — przestarz. Walczyć z kimś na udeptanej ziemi; wyzywać kogoś na udeptaną ziemię «pojedynkować się, walczyć z kimś, wyzywać kogoś na pojedynek»: Może to sekundanci, co przyszli, aby go wyzwać na udeptaną ziemię? K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
wyzwanie — n I 1. rzecz. od wyzwać. 2. lm D. wyzwanieań «wypowiedź, pismo, którymi ktoś wyzywa kogoś do czegoś, np. do walki, do współzawodnictwa, dawniej na pojedynek» Rzucić wyzwanie całemu światu. Podjąć, przyjąć wyzwanie. wyzwanie się rzecz. od wyzwać… … Słownik języka polskiego